Translated from Dutch: It is becoming rarer: a catered booklet with artistic illustrations in a beautiful presentation. In addition, folky songs imaginative, delicately as filigree or passionate as undirected streaks. The talented couple Nathan and Rebecca Bliss from Brooklyn wrote their own songs and find inspiration in the changing seasons and the sadness of life itself.
The beginning of their collaboration started as a cautious romance. Nathan studied music at Berklee College and focused on jazz compositions. Becky was in a classical education is preparing for the Opera. In 2004 they met in Kansas and despite their different musical background there grew something beautiful. Just parted ways, but after a year they saw each other again in New York, after a marriage followed. Meanwhile, both had each released an EP, which was given free rein. Their feelings moods Some of them are now on their joint album, apparently a seal of their marriage. So Becky wrote the poetic ‘Yellow Moon’ in a fit of nostalgia.
Nathan himself producete this heartwarming album that stands by the soulful vocals, violin arrangements, cello and drums. Especially the sublime cello classically trained Sascha Groschang attaches a dream atmosphere to the songs. Becky sings in a way that balances the fragile cord where Eva Cassidy, Sandy Denny and Karen Carpenter moved on. The song “If I Came Back As A Song” they interpreted as an ultimate love song. Multi-instrumentalist Nathan sings and accompanies with acoustic and electric guitar, piano, flute and harmonium.
The ten songs seem to reflect as the mysterious’ Finally Said It. “The melancholy of autumn Even in the frail ‘February’ with atmospheric cello accompaniment is love mart hidden. In ‘Kissing Tree’ is desirous harking back to childhood and the elusive ‘Girl In The Cage’ are grim fairy tale elements. The melodic storylines reminiscent of both naive and surrealist painting. Especially in “Wake The Hero” and “The Stone”, my favorites, you perceive that paradox extravaganza opboksend against earthly passion. The rousing drum Sean Dixon seems thereby to provoke. An explosion of fire
And their “If I Came Back As A Song” to graft. Upon themselves The spirit of the couple seems to nestle so you can pick when and where you need it to do. The sound of their songs from the air in this folky album
Marcie
Het wordt alsmaar zeldzamer: een verzorgd tekstboekje met artistieke illustraties in een mooie presentatie. Daarbij folky fantasievolle songs, fijntjes als filigraan of passioneel als ongerichte verfstrepen. Het getalenteerd stel Nathan en Rebecca Bliss uit Brooklyn schrijft hun songs zelf en vindt inspiratie in de wisselende seizoenen en de weemoed van het leven zelf.
Het begin van hun samenwerking startte als een voorzichtige romance. Nathan studeerde muziek aan het Berklee College en richtte zich op jazzcomposities. Becky zat in een klassieke opleiding zich voorbereidend op de Opera. In 2004 ontmoetten zij elkaar in Kansas en ondanks hun verschillende muzikale achtergrond groeide er iets moois. Even scheidden hun wegen, maar na een jaar zagen zij elkaar terug in New York, waarna een huwelijk volgde. Inmiddels hadden beiden elk afzonderlijk een EP uitgebracht, waarin aan hun gevoelstemmingen vrij baan werd gegeven. Enkele daarvan staan nu op hun gezamenlijk album, blijkbaar een bezegeling van hun huwelijk. Zo schreef Becky het poëtische ‘Yellow Moon’ in een vlaag van heimwee.
Nathan zelf producete dit hartverwarmende album dat opvalt door de gevoelvolle zang, de vioolarrangementen, cello en drum. Vooral de sublieme cello van de klassiek geschoolde Sascha Groschang hecht een droomsfeer aan de songs. Becky zingt op een wijze die balanceert op het breekbare koord waar ook Eva Cassidy, Sandy Denny en Karen Carpenter zich op bewogen. De song ‘If I Came Back As A Song’ vertolkt zij als een ultieme liefdessong. Ook multi-instrumentalist Nathan zingt en begeleidt met akoestische en elektrische gitaar, piano, fluit en harmonium.
De tien songs lijken de melancholie van de herfst te weerspiegelen zoals in het mysterieuze ‘Finally Said It’. Zelfs in het broze ‘February’ met sfeervolle cellobegeleiding gaat liefdesmart schuil. In ‘Kissing Tree’ wordt verlangend teruggeblikt naar de kindertijd en in het ongrijpbare ‘Girl In The Cage’ zitten grimmige sprookjeselementen. De melodische verhaallijnen doen denken aan zowel naïeve als surrealistische schilderkunst. Vooral in ‘Wake The Hero’ en ‘The Stone’, mijn favorieten, ontwaar je die paradox van feeërie opboksend tegen aardse passie. De opzwepende drum van Sean Dixon lijkt daarbij een explosie van vuur uit te lokken.
En om hun ‘If I Came Back As A Song’ op henzelf te enten. De spirit van het echtpaar lijkt zich in dit folky album te nestelen, zodat je de sound van hun songs uit de lucht kan plukken, waar en wanneer je daar nood aan hebt.
Marcie